Κυριούλα μπαίνει στον μπακάλη της γειτονιάς, τον καλημερίζει και του ζητάει μισό κιλό τυρί Αλτσχάιμερ.
Εμβρόντητος ο μπακάλης της απαντάει ότι δεν έχουν τέτοιο τυρί.
"Μα πώς!" αναφωνεί η κυριούλα." Προχθές πάλι αγόρασα από σας αυτό τυρί!"
Ο μπακάλης προσπαθεί να της εξηγήσει.....
ότι μάλλον κάνει κάποιο λάθος, διότι αυτός ποτέ δεν έχει φέρει τέτοιο τυρί και στο τέλος της λέει:
"Μήπως το αγοράσατε από τον Βασιλόπουλο και δεν το θυμάστε;"
Απογοητευμένη, φεύγει και πάει στον Βασιλόπουλο. Κατευθύνεται στον πάγκο των τυριών και ζητάει και πάλι 1/2 κιλό τυρί Αλτσχάιμερ.
Ο υπάλληλος ευγενικότατα της απαντάει ότι δεν έχουν τέτοιο τυρί.
"Μα πώς!" αναφωνεί η κυριούλα. "Προχθές πάλι αγόρασα από σας αυτό τυρί!"
Αφού γίνεται μια ψιλοφασαρία , η κυριούλα ζητά τον διευθυντή του καταστήματος.
Έρχεται ο διευθυντής, της επαναλαμβάνει τα ίδια, η κυριούλα έχει πλέον απογοητευτεί πλήρως και ανήμπορη να επιμείνει πλέον, καταλήγει:
"Τι να σας πω βρε παιδιά μου..."
Φέρνει το δάχτυλο στο κεφάλι...
"Έχω κι αυτό το ΓΚΟΥΝΤΑ που με ταλαιπωρεί...!"
